สคส. ๒๕๖๔

สคส. ๒๕๖๔
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๔ ครับ ข้อเขียนนี้คือ สคส. ที่ผมพยายามประดิษฐ์ตัวอักษร เพื่อให้อ่านแล้วมีความสุข อย่างน้อยชั่วขณะหนึ่งก็ยังดี
ไม่มีอะไรจะอ่านแล้วน่าขำเท่ากับเล่าเรื่องความหลงๆลืมๆของตัวเองที่ผ่านมา ซึ่งมีหลายเรื่อง เช่นแว่นตาหาย หาแทบตายยังไงก็ไม่พบ คิดตัดใจว่าหายแน่แล้ว แต่พอตอนเย็น ถอดเสื้อออก ติดแว่นที่เหน็บที่คอเสื้อออกมาด้วย ไม่ยักกะรู้ ตอนนี้เหตุการณ์เรื่องของหาย เกิดขึ้นบ่อยๆ พออยู่ไปอยู่ไปก็พบเอง โดยเฉพาะบัตรเครดิตหายบ่อยมาก ต้องโทรไปอายัดบัตรและขอบัตรใหม่ ซึ่งเขาคิดเงินค่าทำบัตรใหม่ แต่คงจำเสียงผมได้ ว่าลุงคนนี้โทรมาขอบัตรใหม่บ่อยๆ เลยยกเว้นให้ บัตรเครดิตที่กล่าวถึงนี้ ของธนาคารกรุงศรีฯ ซึ่งเขาให้ฟรีค่าธรรมเนียมตลอดชีวิตมาหลายสิบปีแล้ว จึงยังถือบัตรใบนี้อยู่
มีอยู่ครั้งหนึ่ง หลายปีมาแล้ว เมื่อผมไปจอดรถที่สถานที่แห่งหนึ่ง แล้วเดินออกไปสักพัก ก็คิดว่าจอดไม่ค่อยดี จึงกลับไปจอดใหม่ พอถึงรถ ก็กดรีโมท เปิดประตูหลังขึ้นไปนั่งทันที เมื่อนั่งแล้ว ถึงรู้ว่า เราขึ้นมาข้างหลังได้ยังไง ก็มาเลื่อนรถนี่หว่า บ้าจริงๆ รู้สึกขำและโมโหตัวเองมากๆ
เพื่อยืดอายุความจำของสมองให้อยู่ได้นานขึ้น จึงคิดว่า ควรไปไหนสักแห่ง แทนที่จะนั่งอยู่เฉยๆ เห็นอากาศเย็นๆแบบนี้ น่าจะเดินกลางแจ้งเพื่ออากาศบริสุทธิ์ดีกว่า จึงวางแผนไปที่สวนพฤกษศาสตร์สิริกิตติ์ ซึ่งอยู่ที่ตำบลแม่แรม อำเภอแม่ริม เชียงใหม่ ณ. ที่นี้ ผู้สูงอายุ ไม่เก็บเงินค่าเข้าชม มีแต่ค่ารถยนต์คันละ ๑๐๐ บาท
สวนพฤกษศาสตร์นี้มีชื่อเต็มว่า สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิตติ์ ( Queen Sirikit Botanic Garden ) จัดตั้งขึ้นเมื่อปี ๒๕๓๕ ซึ่งเป็นปีมหามงคลเฉลิม พระชนมพรรษา ๕ รอบของสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ ปัจจุบันอยู่ในสังกัดของกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มีพื้นที่ ๖,๕๐๐ ไร่
เมื่อหลายๆปีที่ผ่านมา ได้ไปเที่ยวที่นี่อยู่ ๒-๓ ครั้ง ในขณะนั้น มีการประดับต้นไม้ในเรือนกระจกหลายหลัง บรรจุพรรณไม้นานาชนิด เช่น ไม้น้ำ บัว ไม้ทนแล้ง ไม้ประดับ ฯลฯ ซึ่งมีข้อดีที่ได้เห็นไม้ที่เราเคยเห็นบ่อยๆในสภาพแวดล้อมภายนอก และหลายๆบ้านเรือนปลูกเป็นไม้ประดับ แต่ไม่รู้จักชื่อ ก็ไปพบเห็นที่นี่ ได้ทราบชื่อด้วย เช่นบัวกระด้ง รูปร่างใบกลมๆใหญ่ๆลอยน้ำ ลักษณะสีเขียวแก่ เหมือนกระด้ง นอกจากนั้นมีสถานที่นั่งพักผ่อนริมน้ำ และเดินเล่น ซึ่งเดินขึ้นลงเนิน หลายๆครั้ง เป็นการออกกำลังไปในตัว ไปเที่ยวที่นี่บ่อยๆ ดูชื่อต้นไม้ที่เราเห็นทั่วๆไปแล้วพยายามจำไว้ เป็นการฝึกสมองให้เสื่อมลงช้าอีกหน่อย แต่ที่นี่ไกลจากตัวเมืองพอสมควร มาไม่ได้บ่อยนัก
มีกิจกรรมใหม่ซึ่งเป็นครั้งแรกสำหรับผมในสวนพฤกษศาสตร์นี้ เป็นจุดแรกที่ให้คนแวะเดินเที่ยวและน่าถ่ายรูปเป็นอย่างมาก คือ สะพานเหล็กสูงๆทอดยาวหลายสิบเมตร สามารถมองได้ทุกทิศ รวมทั้งทิวป่าข้างล่างลิบๆที่มองลงไปผ่านพื้นสะพานเจาะเป็นรูๆกว้างๆ บางคนก้มลงดูแล้วหวาดเสียว เมื่อเดินไปสุดสะพานจะมีจุดให้ถ่ายรูปซึ่งด้านหลังเป็นวิวทิวเขาที่ปกคลุมไปด้วยป่าไม้หนาแน่น ภาพวิวสวย แต่คนที่ยืนถ่ายคือผมเอง ไม่ค่อยสวย แก่ไปนิด เลยไม่ขอโชว์
ด้วยความเป็นคนแก่ที่กระดูกหลังเสื่อม เวลาเดิน มักจะยกขาไม่พ้นขอบบันใด เดินสะดุดบันใด หกล้มบ่อยๆ ที่ไปสวนพฤกษศาสตร์นี้ ก็เหมือนกัน สะดุดบันใดหกล้มอีกเช่นเคย แต่ครั้งนี้รู้สึกเครียดกว่าทุกครั้งเพราะไอโฟน ๑๒ ที่เพิ่งซื้อมา ซึ่งกำลังถืออยู่หลุดมือหล่นไปด้วย ทำให้เสียดายมากๆเพราะ ทนุถนอมมันอยู่ เฮ้อ คิดตัดใจ เพราะอะไรจะเกิด ก็คงต้องเกิดขึ้น
คงเหมือนกับทุกๆคน ที่โทรศัพท์มือถือกลายเป็นอุปกรณ์ติดตัวที่สำคัญมากๆ วันไหน ออกไปข้างนอก เกิดลืมโทรศัพท์มือถือไปด้วย เมื่ออยากจะใช้โทรศัพท์ขึ้นมา ก็ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร จะขอยืมคนใกล้ๆก็ไม่รู้จัก ตอนมีก็ไม่เคยโทร พอไม่มีก็คิดจะโทร แย่จัง
สำหรับในชีวิตปกติแล้ว ตื่นขึ้นมาแต่เช้า ก็เปิดโทรศัพท์ ตรวจสอบว่าวันนี้เป็นวันอะไร และวันที่เท่าไหร่ ต่อจากนั้น ก็เปิดดูสภาพดินฟ้าอากาศ ถ้าเป็นฤดูหนาว ก็ดูอุณหภูมิว่าหนาวไหม ถ้าเป็นฤดูฝน ก็ดูว่าฝนจะตกในช่วงไหนของวัน โทรศัพท์มีบทบาทสำคัญในชีวิตมากๆ เช่น Google ในโทรศัพท์ ช่วยให้หาข้อมูลต่างๆโดยเฉพาะใช้ยืนยันในสิ่งที่เราเคยจำได้ หรือค้นหาสิ่งที่อยากรู้ และGoogle map ยังช่วยนำทางไปในเส้นทางที่ไม่คุ้นเคยนัก นอกจากนั้นโทรศัพท์ ยังเป็นเครื่องคิดเลข โอนเงิน หรือทำธุรกรรมเกี่ยวกับการเงิน เช่น จ่ายเงินค่าทางด่วน เป็นต้น สิ่งที่ใช้บ่อยๆคือ ถ่ายรูปข้อมูลที่ส่งมาทางโทรศัพท์ไว้ เช่น ภาพสำคัญๆหรือเลขที่บัญชีธนาคาร เพื่อเก็บไว้ดูในโอกาสต่อไป และยังมีการใช้งานอีกหลายๆอย่าง รวมทั้งคีย์ข้อมูลเพื่อซื้อของลดราคา ดูข่าวทีวีได้ทุกช่อง สำหรับ you tube ก็สะดวก เปิดหาได้ง่ายมากๆเวลาขับรถเดินทางไกล
ปัจจุบัน ทราบว่าสามารถสั่งอาหาร และเรียกรถบริการพร้อมทั้งจ่ายเงินได้ทางโทรศัพท์ ซึ่งผมยังไม่มีประสบการณ์เพราะยังไม่มีกิจธุระจำเป็น แต่ผมจองตั๋วเครื่องบิน โรงแรม และรถทัวร์ทางโทรศัพท์ใน appของTravel agents แล้วไปจ่ายเงินที่ 7- 11 ซึ่งมีกระจายทั่วไป ถ้าจะใช้บัตรเครดิตกับการจองเลยก็ได้ เพียงแต่ไม่อยากจะใส่เลขที่บัตรให้เขาทางโทรศัพท์ ข้อดีอีกเรื่องหนึ่ง คือการถ่ายเอกสาร ถ้ามีเอกสารเป็นร้อยๆหน้า ควรจะอ่านจากเอกสารโดยตรงจะได้ไม่ตาลาย ก็ส่งไลน์ไปให้ร้านที่ รับถ่ายเอกสารใกล้บ้าน แล้วเขาดำเนินการและเย็บเล่มให้ เอามาอ่านได้สบายๆ สะดวกมาก
ในวันปีใหม่ ๒๕๖๔ นี้ เชื่อว่าโทรศัพท์มือถือ มีความสำคัญในการร่วมต้อนรับปีใหม่ จากเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ลูกหลาน โดยเฉพาะในคืนวันที่ ๓๑ ธันวาคม นี้ คงต้องเตรียมโทรศัพท์ไว้ให้พร้อม อาจจะไปนั่งร่วมกับที่เขาจัดงานปีใหม่ count down เพื่อจะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว เป็นที่แน่ชัดว่าคนที่เดินผ่านไปมา คงมีไม่กี่ราย ที่แวะมาสวัสดีปีใหม่กับลุงแก่ๆนี้ แต่ลุงคนนี้แหละที่มีจิตอวยพรลูกๆหลานๆ ที่เดินผ่านไปในคืนวันนั้น จนถึงรุ่งเช้า ให้อยู่ดีมีสุขกันทั่วหน้า
เมื่อโทรศัพท์ดังกี้ง…..ๆ….ๆ ทำให้นึกถึงคำว่า King เป็นคำที่ใช้ในการยกย่องทั่วๆไป มีความหมายเหมือนกับว่า เป็นคนยิ่งใหญ่ เป็น top ของสังคมนั้นๆ ในอาชีพส่งเสริมการเกษตรที่ผมเคยทำงานอยู่ เขาสอนให้นักส่งเสริมมีบทบาทเป็น king maker ไม่ให้เป็น king เสียเอง ความหมายนี้คือ นักส่งเสริมเป็นผู้ที่ปิดทองหลังพระนั่นเอง คนทุกคนไม่สามารถเป็น king ได้ ทั้งๆที่เราอยากอวยพรให้เขาเป็น แต่ ผู้ชายในภาคเหนือ เป็น king แทบทุกคน เพราะถูกเรียกว่า “ คิง”เวลาคุยกัน และคนเรียกเขาว่า คิง ก็เรียกตัวเองว่า “ฮา” ( you เป็น king, I ก็ขอ ฮา 5555 ) คำว่า “คิง” ถูกใช้บ่อยๆ มีความหมายหลายอย่าง แม้กระทั่งบางคน เอาเรื่องตลกเก่าๆ มาเล่าซ้ำบ่อยๆ หรือบางคนพยายามเล่าเรื่องขำขัน แต่ ยังไงก็ไม่ขำ เมื่อได้ฟังเรื่องทั้ง ๒ แบบ คนฟังก็หัวเราะงอหาย เพราะว่า มัน “คิงจ๋ำจ๋ำ” (แปลว่า ขำจริงๆ)
เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนของ วันที่ ๓๑ ธันวาคมนี้ ซึ่งอากาศคงจะเย็นๆ ขอร่วมกันต้อนรับปีใหม่ ๒๕๖๔ ด้วยกันนะครับ

บู๊ คนเคยหนุ่ม
เชียงใหม่ ๙ ธันวาคม ๒๕๖๓