ความบาดหมางระหว่างสองพี่น้องได้ทำให้เกิดยักษ์ใหญ่ชุดกีฬาสองราย

ความบาดหมางระหว่างสองพี่น้องได้ทำให้เกิดยักษ์ใหญ่ชุดกีฬาสองราย

การมีส่วนร่วมภายในกีฬาสำคัญต่อบุคคลจากทุกชนชั้น กีฬายกระดับความสามารถและพัฒนาทักษะของเรา ตราสินค้ากีฬามากมายที่อยู่ภายในการพัฒนาอย่างต่อเนื่องปัจจุบันนี้ได้ทำให้ความเป็นนักกีฬาง่ายขึ้นมาก การใส่ชุดกีฬาที่เหมาะสมสามารถนำประสบการณ์ของเราไปสู่จุดสูงสุดใหม่ที่ยิ่งใหญ่ได้ ตราสินค้าเหล่านี้กำลังพัฒนาเสื้อผ้าและรองเท้าออกกำลังกายใหม่อย่างต่อเนื่องที่จะช่วยรักษาสุขภาพของเรา เรามีห้าตราสินค้ากีฬาชั้นนำที่ได้ถูกพิจารณาใหญ่ที่สุดบนพื้นฐานของรายได้คือ ไนกี้ อดีดาส อันเดอร์ อาร์เมอร์
พูม่า และนิว บาลานซ์
ไนกี้ืมีรายได้ 39.1 พันล้านเหรียญ เมื่อ ค.ศ 2019 ตราสินค้านี้มีกำไรเพิ่มสูงขึ้นอย่างสม่ำเสมอ 7.5% แต่ละปี อดีดาส มีรายได้ 11.4 พันล้านเหรียญเมื่อ ค.ศ 2019 ตราสินค้านี้มีการเจริญเติบโต ณ อัตราต่อปีที่น่าประทับใจ 11.3% การนำหน้าคู่แข่งขันที่รุนแรงของพวกเขา ไนกี้
อันเดอร์ อาร์เมอร์ ตราสินค้าเสื้อผ้าและรองเท้ากีฬา มีรายได้ 5 พันล้านเหรียญเมื่อ ค.ศ 2019 ด้วยมูลค่าตราสินค้าประมาณไว้ ณ 4.4 พันล้านเหรียญ ตลอดเส้นทางเพียง 20 ปี อันเดอร์ อาร์เมอร์ ก่อตั้งโดยเควิน พลังค์ เมื่อ ค.ศ 1995 อายุ 23 ปี อดีตกัปตันทีมอเมริกันฟุตบอล มหาวิทยาลัยแมรี่แลนด์ เนื่องจากภูมิหลังทางกีฬาของเขาที่อันเดอร์ อาเมอร์ ได้ถูกสร้าง เขาสังเกตุว่าเสื้อยืดผ้าฝ้ายที่เขาและเพื่อนร่วมทีมของเขาใส่อมเหงื่อจนกลายเป็นหนัก ภายหลังจบการศึษา เควิน พลังค์ ได้เริ่มต้นออกแบบเสื้อยืดที่ดีกว่า เขาไ้ด้ผลิตเสื้อยืดใหม่สร้างจากไมโครไฟเบอร์ที่ดูดความชื้น และทำให้นักกีฬาเย็น แห้ง และน้ำหนักเบา ด้วยการออกแบบของเขา เควิน พลังค์ ต้องการเงินทุนที่จะเปิดตัวเสื้อผ้าของเขา ดังนั้นเขาได้ปรับบัตรเครดิตของเขาสูงสุดเป็น 40,000 เหรียญ และก่อตั้งบริษัทภายในชั้นใต้ดินของยายของเขาภายในวอชิงตัน ดีซี ดังนั้นผลิตภัณฑ์อย่างแรกของตราสินค้าคือ เสื้อยืดผลิตจากใยสังเคราะห์ ระบายความร้อนได้ดี แห้งเร็ว และใส่สบายตัว
พูมาได้ผลักดันกีฬาและวัฒนธรรมอย่างไม่ย่อท้อ มุ่งไปข้างหน้าด้วยการสร้างผลิตภัณฑ์รวดเร็วแก่นักกีฬารวดเร็วที่สุดของโลก นานกว่า 70 ปี เราได้ดึงจุดแข็งและความเชื่อถือได้จากมรดกภายในกีฬาของเรา พูม่า มีรายได้ 4.8 พันล้านเหรียญเมื่อ ค.ศ 2019 พูมา ก่อตั้งโดยรูดอล์ฟ แดสเล่อร์ เมื่อ ค.ศ 1948
และรองเท้าคู่แรกที่เปิดตัวคือรองเท้าฟุตบอลอตอม ภายหลังจากนั้นไม่นานนักกีฬาได้เริ่มต้นใส่พูมาภายในการแข่งขันที่สำคัญ เมื่อ ค.ศ 1952 นักวิ่ง
โจเซฟ บาร์เธล ได้ใส่รองเท้าพูมาในขณะที่เขาชนะเหรียญทองโอลิมปิคภายใน 1500 เมตร ยิ่งกว่านั้นโลโก้ของพูมาแทนความหมายเสือพูมากระโดด ความสามารถกระโดดครั้งเดียวได้สูงถึงยี่สิบฟุต โลโก้นี้แสดงความเข้มแข็ง ความรวดเร็ว และพลังที่พูมามีภายในรองเท้าของพวกเขา
นิว บาลานซ์ เป็นผู้ผลิตรองเท้าและเสื้อผ้ากีฬาอเมริกันที่สำคัญรายหนึ่งของโลก พวกเขามีรายได้ 4.5 พันล้านเหรียญเมื่อ ค.ศ 2019 ตราสินค้าเก่าแก่ที่สุด
นิว บาลานซ์ ก่อตั้งโดยวิลเลียม ไรลี่ย์ เมื่อ ค.ศ 1906 ณ บอสตัน แมสซาจูเสตต์ เขาเป็นผู้อพยพชาวอังกฤษ เราเชื่อว่าวิลเลี่ยม ไรลีย์ ได้ถูกบันดาลใจที่จะผลิตผลิตภัณฑ์อย่างแรกของเขาภายหลังจากมองเห็นไก่เดินวางท่ารอบหลังบ้านของเขา ด้วยความแปลกใจที่ไก่ทรงตัวได้อย่างสมบูรณ์บนสามง่ามตีนของมันได้อย่างไร วิลเลี่ยม ไรลี่ย ได้ออกแบบความโค้งที่ยืดหยุ่นได้สนับสนุนด้วยจุดสามจุด วิลเลี่ยม ไรลี่ย ได้ขายแผ่นรองเท้าที่ถูกออกแบบด้วยจุดสนับสนุนสามจุดที่จะปรับปรุงความสบายและความพอดีของรองเท้า ภารกิจที่ธุรกิจได้กระทำอย่างต่อเนื่องจนถึงวันนี้ เขาได้คิดค้นชื่อ นิว บาลานซ์ ด้วยการสังเกตุไก่ภายในหลังบ้านของเขา ตลาดยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือ บุคคลที่ต้องยืนทำงานเป็นเวลานาน เช่น ตำรวจ เมื่อบริษัทได้เจริญเติบโต จนกระทั่ง ค.ศ 1960 บริษัทได้เปลี่ยนแปลงจุดมุ่งไปที่รองเท้ากีฬา ก่อนช่วงเวลานี้ พวกเขาได้เริ่มต้นผลิตรองเท้า แต่มุ่งการตลาดที่กำลังงานและแผ่นรองเท้าเท่านั้น

กีฬาโอลิมปิคเป็นการฉลองความสำเร็จของมนุษย์ของการแข่งขันที่เป็นธรรมและการเคารพ แนวคิดของโอลิมปิคนี้ได้หยั่งรากลึก – กฏบัตรของโอบิมปิค
ได้แถลงว่า การแสวงหาที่จะสร้างวิถีแห่งชีวิตบนพื้นฐานความสุขของความพยายาม คุณค่าการศึกษาของตัวอย่างที่ดี ความรับผิดชอบทางสังคม
และการเคารพต่อหลักการทาวจริยธรรมพื้นฐานโดยทั่วไป
กีฬาโอลิมปิคสมัยใหม่จะเป็นมากกว่าเหตุการณ์กีฬา การร่วมประสบการณ์โลกด้วยบุคคลมากกว่าสี่พันล้านคนคาดหวังที่จะชมกีฬาโอลิมปิคทางโทรทัศน์ ผู้ชมทั่วโลกมากมายนี้ได้ดึงดูดความสนใจอย่าวมากจาก
ผู้อุปถัมภ์และการโฆษณาของบริษัท บริษัทเหล่านี้มุ่งหวังไม่เพียงแต่ที่จะบรรลุโอกาสสูงสุดของผู้ชมโทรทัศน์มากมายของการแข่งขันเท่านั้น แต่ต้องรับรองว่าตราสินค้าของพวกเขาเชื่อมโยงกับคุณค่าและอุดมการณ์ที่ดีของโอลิมปิคด้วย
คนงานที่ผลิตชุดกีฬาแก่ผู้อุปถัมภ์โอลิมปิค อดิดาส ไนกี้ และพูมา ได้ถูกล่วงละเมิดทางวาจา ทำร้ายร่างกาย ค่าจ้างน้อยไป และทำงานมากเกินไปภายในโรงงานที่ยากลำบากของบังคลาเทศ การตรวจสอบที่ตกตะลึงได้ถูกเปิดเผย คนงานของทั้งสามบริษัทได้ถูกล่วงละเมิดทางร่างกาย
ผู้อุปถัมภ์โอลิมปิคและยักษ์ใหญ่ชุดกีฬา อดิดาส กำลังเผชิญการตรวจสอบภายหลังการเปิดเผยว่าผลิตภัณฑ์ที่เป็นทางการของพวกเขาแก่ลอนดอน โอลิมปิค ได้ถูกผลิตโดยคนงานเสื้อผ้าเขมรที่ได้รับค่าจ้างพื้นฐาน 10 ปอนด์ต่อสัปดาห์ อดิดาส ได้ลงทุน 100 ล้านปอนด์ภายในโอลิมปิค และเป็นผู้อุปถัมภ์ใหญ่ที่สุดรายหนึ่ง บริษัทได้ผลิตชุดกีฬาของทีมชาติอังกฤษออกแบบโดยสเตลลา แมคคาร์นีย์ แต่คนงาน ณ โรงงานเฉินโจวของบริษัท นอกเมืองหลวงของเขมร คัมโบเดีย ทำงาน 10 ชั่วโมงต่อวัน หกวันต่อสัปดาห์ ตามราย
งานของเดลลี่ เทเลกราฟ คนงานเสื้อผ้า ณ โรงงานแห่งนี้ ผลิตสินค้าโอลิมปิคของอดีดาส พวกเขาผลิตกระเป๋าสะพายของอดีดาส เพื่อโอลิมปิค 2012
แก่บุคคลจำนวนมากที่จะซื้อภายในร้านค้าทั่วอังกฤษ
อดิดาสได้ถูกเร่งร้าวที่จะแก้ปัญาหาเกี่ยวกับสภาวะของโรงงานที่ยากลำบาก
ของซัพลายเออร์ของพวกเขา วอร์ ออน ว้อนท์ ได้กล่าวว่าคนงานจำนวนมากทั่วโลกกำลังทำงานชั่วโมงที่ยาวนานด้วยค่าจ้างที่ยากจนภายในสภาวะที่น่ากลัวที่จะผลิตสินค้าของอดีดาส นี่คือการหาประโยชน์ การเอาเปรียบคนงานไม่โอเค ไม่ว่าพวกเขาอยู่ที้ไหน อดีดาสต้องมีความรับผิดชอบต่อคนงานที่ผลิตเสื้อผ้าของพวกเขา
โฆษกของอดีดาสได้กล่าวว่า เรารับเอาข้อกล่าวหาทุกอย่างเกี่ยวกับสภาวะการทำงานอย่างจริงจังมาก และจะตรวจสอบการกล่าวอ้างใหม่ทุกอย่างทันที
แต่มันเป็นความสำคัญอย่างมากที่มองเห็นว่าเราไม่ได้พบหลักฐานใดสนับสนุนการกล่าวอ้างภายในรายงานก่อนหน้านี้ของวอร์ ออน ว้อนท์ เกี่ยวกับสภาวะของโรงงานภายในบังคลาเทศ วอร์ ออน ว้อนท์ ได้กล่าวว่าอดีดาสมีคนงานมากกว่า 775,000 คน ผลิตผลิตภัณฑ์ของพวกเขาภายในโรงงาน 1,200 โรงทั่วทั้ง 65 ประเทศ
เรามักจะพูดถึงเกี่ยวกับการเป็นทาสราวกับมันเป็นสิ่งหนึ่งของความน่ากลัวในอดีตของจากอีกยุคหนึ่ง การทำบาปโดบุคคลที่ไม่หมือนกับเรา แต่ความจริงคือ แรงงานทาสยังคงมีชีวิตอยู่ และรายงานได้ชี้ว่าตู้เสื้อผ้าของเราน่าจะเต็มไปด้วยเสื้อผ้าผลิตผ่านทางแรงงานบังคับ ปัจจุบันนี้แรงงานทาสไม่ได้ดูแล้วเป็น
วิถึทางที่มันเป็นร้อยปีที่แล้ว แต่แรงงานทาสเกี่ยวพันกับคนยากจนภายในประเทศที่กำลังพัฒนากำลังพยายามหางานทำ ณ โรงงานเสื้อผ้าและรองเท้า และได้พบตัวพวกเขาเองถูกเอาเปรียบ
เสื้อผ้าโอลิมปิคที่เป็นทางการขายโดยเน็กซ์ได้ถูกอ้างว่าพวกเขามีการผลิต
ภายในโรงงานที่ยากลำบาก ณ ศรีลังกา การกล่าวหาได้เกิดขึ้นภายหลังที่
คนงาน ณ โรงงานของบริษัทภายในศรีลังกา ได้รับค่าจ้างที่ยากจน และถูกบังคับให้ทำงานล่วงเวลามากเกินไป และบรรลุเป้าหมายที่เป็นไม่ได้ โรงงาน
ศรีลังกาของเน็กซ์ ว่าจ้างคนงาน 2,500 คนผลิตแจ็คเก็ต เสื้อสามารถ กางเกงขาสั้น และเสื้อยืด ตราสินค้าลอนดอน 2012 คนงานอ้างว่าพวกเขาถูกบังคับให้ทำงานล่วงเวลา 60 ชั่วโมงต่อเดือน พวกเขาไม่มีสัญญา และถูกปลดออกโดยไม่แจ้งล่วงหน้าอยู่เสมอ ค่าจ้างของทำงาน 12 ชั่วโมงต่อวันประมาณ 58 ปอนด์ เน็กซ์ ได้ปฏิเสธการกล่าวอ้าง การกล่าวอ้างได้เกิดขึ้นภายในการตรวจสอบอย่างกว้างขวางกับตราสินค้าโอลิมปิคที่พบการล่วงละเมิดสิทธิมนุษย์ของคนงานอย่างแพร่หลายภายในแปดโรงงานทั่วโลก การวิจัยได้กล่าวหาการปฏิบัติที่ไม่ถูกต้องแก่คนงานของผู้ผลิตชุดกีฬา อดิดาส ภายในฟิลิปปินส์และจีนด้วย
โฆษกของอดีดาสได้กล่าวว่า อดีดาสได้ผูกพันอย่างเต็มที่ต่อการคุ้มครองสิทธิของคนงาน และยืนยันสภาวะการทำงานที่เป็นธรรมและปลอดภัยภายในโรงงานตลอดทั้งลูกโซ่อุปทานทั่วโลกของเรา นับตั้งแต่ ค.ศ 1990 การโต้เถียงของการหาประโยชน์จากแรงงานและเเรงงานเด็กได้รุนแรงขึ้น ภายหลังที่มันได้ถูกเปิดเผยว่าบริษัทเหมือนเช่นไนกี้และอดีดาส ได้จ้างโรงงานที่ไม่บรรลุมาตรฐานค่าจ้างขั้นต่ำหรือเด็กทำงานอยู่ภายในโรงงานของพวกเขา ในขณะที่บริษัทเหล่านี้ได้พยายามลดการปฏิยัติเหล่านี้ เราจะยังคงมีหนทางไกลที่จะบรรลุการผลิตอย่างรับผิดชอบ บริษัทเหล่านี้จ้างโรงงานภายในประเทศที่กำลังพัฒนาที่แรงงานราคาถูกและกฏหมายแรงงานยืดหยุ่นได้ การทำให้ต้นทุนการผลิตลดลงในที่สุด และถ้าการยึดครองตลาดรองเท้ากีฬาเป็นเป้าหมายแล้ว มันได้กลายเป็นขั้นตอนที่จำเป็นต่อบริษัทเหล่านี้
เมื่อ ค.ศ 2012 หนังสือพิมพ์อังกฤษได้ยืนยันว่าคนงานบังคลาเทศผลิต
ชุดกัฬาแก่ไนกี้ อดิแดส และพูมาได้ถูกล่วงละเมิดทางร่างกาย ชาวบังคลาเทศทำงานภายในโรงงานผลิตเสื้อผ้าแก่่ตราสินค้าเหล่านี้ ทั้งสามตราสินค้าเป็นผู้อุปถัมภ์กีฬาโอลิมปิคที่เริ่มต้นภายในลอนดอน คนงานไดัถูกตี และล่วงละเมิดทางวาจาและเพศ หนังสือพิมพ์ได้กล่าวว่า ภายใต้ซัพพลายเออร์ของพูมารายหนึ่ง สองในสามของคนงานที่สัมภาษณ์ ได้ถูกตี ผลักหรือดึงผมของพวกเขา คนงานหญิงหลายคนภายในโรงงานของอาดิดาส กล่าวว่า
คนงานที่ผลิตเสื้อผ้าแก่ทั้งสามตราสินค้าต้องทำงานหลายชั่วโมงอย่างผิดกฏหมายด้วยรายได้ต่ำกว่าค่าจ้างจั้นต่ำ
บังคลาเทศเป็นผู้ส่งออกของเสื้อผ้าใหญ่ที่สุดลำดับสี่ภายในโลก ด้วยเสื้อผ้าเกือบ 80% ของรายได้ของประเทศ เหตุผลที่บริษัทข้ามชาติหลายบริษัทเสาะหาเสื้อผ้าและชุดกีฬาจากบังคลาเทศจะธรรมดา บังคลาเทศมีค่าจ้างขั้นต่ำต่ำที่สุดภายในเอเชีย การรับประกันต้นทุนการผลิตต่ำที่สุดภายในโลก ในขณะที่ค่าจ้างต่ำได้สร้างกำไรที่สูงมากแก่อุตสาหกรรมชุดกีฬาของโลก คนงานมากกว่าสามล้านตน
ภายในอุตสาหกรรมเสื้อผ้าบังคลาเทศไดัถูกปล่อยทิ้งด้วยรายได้ที่ต่ำกว่าค่าจ้างยังชีพ ค่าจ้างยังชีพได้ถูกรับรู้ระหว่างประเทศเป็นค่าจ้างที่ครอบคลุมต้นทุนของความจำเป็นพื้นฐาน เช่น อาหาร ที่อยู่อาศัย เสื้อผ้า สุขภาพ และการศึกษา สหภาพการค้าภายบังคลาเทศได้ต่อสู้อย่างหนักเรียกร้องค่าจ้างที่เป็น
ธรรม และเมื่อ ค.ศ 2010 ได้บรรลุการเพิ่มค่าจ้างขั้นต่ำอย่างสำคัญแก่คนงานภายในอุตสาหกรรมเสื้อผ้าและชุดกีฬา แม้ว่าภายหลังการเพิ่มสูงขึ้นนี้แล้ว
ค่าจ้างยังคงต่ำกว่าค่าจ้างยังชีพมาก อดิดาส ไนกี้ และพูมา ได้แถลงทางสาธารณะว่าซัพพลายเออร์ของพวกเขาต้องจ่ายค่าจ้างขั้นต่ำของประเทศ
แต่ไม่มีซัพพลายเออร์ไหนเลยผูกพันต่อการใช้ค่าจ้างยังชีพแก่คนงานของพวกเขา เพื่อการประเมินความเป็นจริงของรายได้ของคนงาน ทีมนักวิจัยของวอร์ แอนด์ วอนท์ : การเคลื่อนไหวของบุคคลที่ผูกพันต่อความยุตธรรมโลก
ได้ไปโรงงานหกโรงภายในบังคลาเทศ โรงานแต่ละโรงเป็นซัพพลายเออร์แก่
อดิแดส ไนกี้ หรือพูม่า ณ ห้้าของหกโรงงานที่เราไป คนงานที่ได้รับรายได้ต่ำสุดไม่ได้บรรลุมาตรฐานแม้แต่ค่าจ้างขั้นต่ำ
เรื่องราวของราฮิมา อายุ 21 ปี ซัพพลายเออร์ของอดิดาส
ราฮิมา เจริญเติบโตภายในหมู่บ้านที่พ่อของเธอถีบรถลากบรรทุกที่จะมีรายได้ แต่รายได้ของเขาไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงครอบครัวครอบครัว ราฮิมาได้มาถึงเมืองหลวงเมื่อเธอมีอายุ 16 ปี หางานทำที่จะมีส่วนช่วยรายได้ของครอบครัว เมื่อ ค.ศ 2007 เธอได้เริ่มต้นทำงาน ณ โรงงาน และในไม่ช้าภายหลังแต่งงานกับคนถีบรถลากบรรทุกคและมีลูกหนึ่งคน โรงงานได้กำหนดให้เธอทำงานมากกว่า 12 ชั่วโมงต่อวัน เจ็ดวันต่อสัปดาห์
และเธอไม่สามารถใช้เวลากับลูกของเธอได้ การทำงานล่วงเวลาจะถูกบังคับ เพื่อนร่วมงานของเธอถูกตี ถ้าพวกเขาไม่ยอมทำงานชั่วโมงมากขึ้น บางครั้งโรงงานไม่ได้จ่ายเงินแก่คนงานสามเดือนติดต่อกัน และถ้าช่วงเวลานี้คนงานลาออก พวกเขาจะไม่ได้รับเงินเลย เธอได้กล่าวว่าผู้จัดการได้ล่วงละเมิดคนงานทางวาจาและร่างกายอยู่เสมอ ณ โรงงาน
เมื่อ ค.ศ 2018 ยักษ์ใหญ่ชุดกีฬาสองราย ไนกี้และอดีดาส ผู้อุปถัมภ์ที่สำคัญสองรายของฟุตบอลโลก ที่ใกล้จะมาถึง ต้องรับรองคนงานภายในโรงงานเอเชียนของพวกเขาต้องได้รับค่าจ้างที่เป็นธรรม ส่วนแบ่งต้นทุนของอดิดาสและไนกี้ใช้กับการผลิตรองเท้าคู่หนึ่งที่เข้าเสู่กระเป๋าของคนงานได้ลดลงตั้งแต่ ค.ศ 1990 การอ้างถึงการเปลี่ยนแปลงภายในการผลิตจากจีนไปสู่ประเทศต้นทุนถูกกว่าเหมือนเช่นอินโดนีเซีย ส่วนแบ่งของต้นทุนการผลิตของรองเท้าไนกี้และอดีดาสสิ้นสุดลงภายในกระเป๋าของคนงานได้สะดุดลง ตราสินค้าได้ตัดสินใจที่จะใช้เงินของพวกเขากับนักฟุตบอลไม่ใช่กับคนงานที่เย็บเสื้อยืดและรองเท้าของพวกเขา พวกเขาได้ย้ายการผลิตส่วนใหญ่ของพวกเขาไปอินโดนีเซีย เขมร และเวียตนาม เนื่องจากค่าจ้างต่ำกว่า แต่การล่วงละเมิดแรงงานจะแพร่หลายภายในสามประเทศ ค่าจ้างเฉลี่ยของคนงานเสื้อผ้าเป็น 45 ถึง 65% ต่ำกว่าค่าจ้างยังชีพ ชุดกีฬาของไนกี้และอดีดาสส่วนใหญ่ถูกผลิตภายในอินโดนีเซีย 80% ของคนงานภายในอุตสาหกรรมเสื้อผ้าเป็นผู้หญิง และคนงานหลายคนไม่ได้รับค่าจ้างขั้นต่ำตามกฏหมาย
อดีดาสเป็นตราสินค้าโอลิมปิคตั้งแต่ ค.ศ 1928 เมื่อเหรียญแรกได้ถูกชนะด้วยรองเท้าผลิตโดยอดอล์ฟ แดสเลอร์ นับแต่นั้นมาอดีดาส ได้สร้างตำนานโอลิมปิคเหมือนเช่น เจสซี่ โอเว็น ดิค ฟอสเบอรี่ ดาลี่ย์ ธอมพ์สัน และมูฮัมหมัด อลี

ถ้าเราเป็นนักเดินทางอยู่บ่อยครั้ง และเรารู้ความสำคัญของรองเท้าที่ดีภายในชีวิตของเรา ดังนั้นเมื่อเราคิดถึงรองเท้าผ้าใบเพื่อการเดินทาง แน่ใจได้เลยว่าตราสินค้าที่มองเห็นชัดเจนภายในจิตใจของเราคืออดิดาส และไนกี้
รองเท้ากีฬาเป็นธุรกิจที่ยิ่งใหญ่มาก ตลาดรองเท้ากีฬาโลกมูลค่าประมาณ 58 พันล้านเหรียญเมื่อ ค.ศ 2018 และได้ถูกคาดคะเนเพิ่มสูงขึ้นเป็น 88 พันล้านเหรียญเมื่อ ค.ศ 2024 ด้วยขนาดของตลาดดังกล่าวนี้ มันเป็นตลาดที่ร่ำรวยต่อตราสินค้ากีฬา และการแข่งขันอย่างฉลาดเพื่อส่วนแบ่งตลาด ทั้งที่เรามีคู่แข่งขันรายใหมจำนวนหนึ่งเข้ามา แต่ตลาดยังคงถูกยึดครองด้วยรุ่นเฮฟวี่เวทไม่กี่ราย ไนกี้ และอาดีดาส ได้ยืนหยัดต่อสู้เป็นผู้ชนะของโลกภายในรองเท้ากีฬามายาวนาน และใครที่อ่านหนังสือที่ยอดเยี่ยมของฟิลท์ ไนท์ Shoe Dog
เราจะมองเห็นการแข่งขันระหว่างตราสินค้าเป็นแรงขับเคลื่อนเพื่อความสำเร็จของพวกเขาทั้งสอง
เมื่ออดอล์ฟ “อาดี้” แดสเล่อร์ ได้เริ่มต้นผลิตรองเท้ากีฬาภายในห้องซักผ้าของแม่ของเขาภายในเมืองแฮร์โซเกเนาราช รัฐบาวาเรียน เยอรมัน เขาน่าจะไม่ได้ฝันว่านี่คือการเริ่มต้นของหนึ่งตราสินค้าใหญ่ที่สุดของโลกเมื่อ ค.ศ 1924 พี่ชายของเขา รูดอล์ฟ แดสเล่อร์ กลับมาจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งได้เริ่มต้นทำงานกับเขา พวกเขาได้ผลิตรองเท้าวิ่งมีเดือยแหลมใต้รองเท้าคู่แรก ชื่อตราสินค้า แดสเล่อร์ ภายในช่วงเวลานั้น รองเท้าแดสเล่อร์ของพวกเขาได้รับการรู้จักอย่างรวดเร็ว เพราะว่าพวกเขาได้ขอให้นักวิ่งอเมริกัน เจสซี่ โอเว็น ใส่รองเท้าตะปูของแดสเล่อร์ภายในกีฬาโอลิมปิค 1936
และเจสซี โอเว็น ได้เหรียญทองสี่เหรียญ จนทำให้รองเท้าแดสเล่อร์ขายได้ 200,000 คู่ต่อปี
ภายหลังจากนั้นพี่ชาย รูดอล์ฟ ได้แยกออกไปเมื่อ ค.ศ 1947 พวกเขาแต่ละคนได้ก่อตั้งบริษัทของเขาเอง
อดอล์ฟ แดสเล่อร์ ได้จดทะเบียนบริษัทเรียกว่าอดิดาส เอจี ในขณะที่รูดอล์ฟ แดสเล่อร์ ได้จดทะเบียนบริษัทเรียกว่ารูดา แม้ว่าทั้งสองพี่น้องได้ใช้กลไกอย่างเดียวกันที่จะสร้างชื่อแก่บริษัทของพวกเขา รวมอักษรตัวแรกของชื่อของพวกเขาและนามสกุล อักษรย่อของอดอล์ฟจะดีกว่า ในขณะที่รูดาในไม่ช้าได้ปลี่ยนชื่อเป็นพูมา
ถ้าเรามองย้อนหลังไปเมื่อ ค.ศ 1924 ยุคแรกของการผลิตรองเท้าอดิดาส
รองเท้าของอาดี้ มีลักษณะไม่เหมือนใคร เพราะว่าพื้นของรองเท้าวิ่งมีเดือยแหลมยื่นออกมาคล้ายกับตะปู จุดเด่นของรองเท้าของพวกเขา
โลโก้สามแถบที่มีชื่อเสียงของอดิดาสได้ถูกใช้นับตั้งแต่ตอนเริ่มต้น มากขนาดที่อดอล์ฟ ดาสเลอร์ ได้เรียกธุรกิจของเขาเป็นบริษัทสามแถบ มันอาจจะขบขันที่รู้ว่าอดิดาสได้ซื้อเครื่องหมายการค้าสามแถบจากตราสินค้าฟินแลนด์ของคาร์ฮูเมื่อ ค.ศ 1950 ด้วยเงิน 1,600 ยูโร และวิสกี้สองขวด ต่อมาอดิดาสได้คิดค้นใบไม้สามใบเมื่อ ค.ศ 1971 อิทธิพลของสามแถบสามารถยังคงถูกมองเห็นภายในใบไม้สามใบ
และได้ประกาศใช้อย่างเป็นทางการเมื่อ ค.ศ 1972 ณ โอลิมปิคมิวนิค และปัจจุบันโลโก้นี้ได้ถูกใช้กับคอลเลคชั่นเสื้อผ้าและผลิตภัณฑ์ดั้งเดิม
ในที่สุดใบไม้สามใบได้ถูกแทนที่ด้วยแท่งสามเหลี่ยมเมื่อ ค.ศ 1998 อิทธิพลของสามแถบยังคงถูกมองเห็นภายในแท่งสามเหลี่ยมอีกครั้งหนึ่ง
แท่งสามเหลี่ยมได้เกิดขึ้นเมื่อ ค.ศ 1990 ปีเตอร์ มัวร์ ผู้อำนวยการครีเอทีฟ ได้ออกแบบโลโก้ใหม่เป็นแถบเรียงคล้ายกับสามเหลี่ยม หรือดูคล้ายกับภูเขา
เพื่อแสดงความท้าทาย
อดิดาส ชื่อเต็ม อดิดาส เอจี ผู้ผลิตรองเท้าและเสื้อผ้ากีฬา และอุปกรณ์กีฬาของเยอรมัน เมื่อต้นศตวรรษที่ 21 พวกเขาเป็นผู้ผลิตชุดกีฬาใหญ่ที่สุดภายในยุโรป และใหญ่ที่สุดลำดับสองภายในโลกตามหลังไนกี้ ผลิตภัณฑ์อดิดาส
ทำเครืองหมายดั้งเดิมเป็นเครื่องหมายการค้าสามแถบ และยังคงเป็นองค์ประกอบภายในโลโก้ใบไม้สามใบและภูเขาที่ใหม่ขึ้น
อดิดาส ก่อตั้งโดยอดอล์ฟ “อาดี้” แดสเล่อร์ เมื่อ ค.ศ 1920 เขาได้ผลิตรองเท้ากีฬาภายในห้องซักผ้าของแม่ของเขา ภายในแฮร์โซเกเนารัช เยอรมัน ภายหลังการ
กลับมาจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เมื่อ ค.ศ 1924 รูดอล์ฟ แดสเลอร์ พี่ชายของเขาได้เข้าร่วมธุรกิจ และทั้งสองได้เปิดโรงงาน เดอะ แดสเลอร์
บราเธอร์ เนื่องจากอุปทานไฟฟ้าภายในแฮร์โซเกเนารัช ไว้วางใจไม่ได้ ดังนั้นสองพี่น้องบางครั้งต้องใช้พลังงานถีบจักรยานปั่นอยู่กับที่ใช้อุปกรณ์ของพวกเขา อดอล์ฟ แดสเลอร์ ได้ชักจูงเจสซี่ โอเว็น นักวิ่งแข่งของอเมริกาใช้รองเท้าเดือยแหลมทำด้วยมือของเขา ณ โอลิมปิค ฤดูร้อน 1963 ด้วยเหรียญทองสี่เหรียญของเจสซี่ โอเว็น ชื่อและชื่อเสียงของรองเท้าแดสเลอร์ ได้กลายเป็นที่รู้จักต่อนักกีฬาและผู้ฝึกสอนทั่วโลก ธุรกิจได้บรรลุความสำเร็จและแดสเลอร์ขายรองเท้าได้ 200,000 คู่ทุกปีก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง
ธุรกิจได้พิสูจน์ค่อนข้างบรรลุความสำเร็จ ด้วยการฝ่าพันอุปสรรคของพวกเขาที่เกิดขึ้นภายในกีฬาโอลิมปิค 1963 เบอร์ลิน เมื่อเจสซี่ โอเว็น
ได้เหรียญทองสี่เหรียญใส่รองเท้าของแดสเลอร์ โอลิมปิค ฤดูร้อน 1963 เป็นการแข่งขันออกโทรทัศน์อย่างกว้างขวางครั้งแรกภายในประวัติศาสตร์ เนื่องจากความมุ่งหมายของอดอลฟ ฮิตเลอร์ที่จะทำให้กีฬาระหวางประเทศเป็นการแสดงความยิ่งใหญ่ของชาวอารยัน แม้ว่านักกีฬาเยอรมันบรรลุความสำเร็จอย่างมากภายในโอลิมปิค แต่ไอคอนของกีฬากลายเป็นเจสซี่ โอเว็น ชาวอเมริกันเชื้อสายอัฟริกัน ได้รับการยกย่องทั่วโลกด้วยการชนะสี่เหรียญทองภายในการวิ่ง 100 เมตร 200 เมตร กระโดดไกล และวิ่ง 4 x100
เมื่อ ค.ศ 1963 อดอล์ฟ แดสเล่อร์ ต้องการที่จะใช้โอลิมปิค ฤดูร้อน โมษณาบริษัทกีฬาของเขา และต้องการพิสูจน์อุปกรณ์กีฬาของเขาแก่นักกีฬาทั่วโลก อดอล์ฟ แดสเลอร์ และเพื่อนของเขา ผู้ฝึกสอนทีมเยอรมัน ได้ตัดสินใจที่จะนำเสนอรองเท้าวิ่งออกแบบพิเศษแก่ผู้แข่งขันให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้รวมทั้งเจสซี่ โอเว็น
อดอล์ฟ แดสเลอร์ ได้ตระหนักถึงอันตรายของผู้แข่งขันอัฟริกันอเมริกัน
ใส่รองเท้าเยอรมัน อัฟริกันอเมริกันเป็นเป้าหมายของอุดมการณ์ของฮิตเลอร์ และอดิดาสจะกลายเป็นเป้าหมายได้ง่ายของการสะท้อนกลับอย่างรุนแรงจากรัฐบาลนาซีได้ แต่อดอล์ฟ แดสเล่อร์ยืนหยัดที่จะไม่มองอันตรายที่เป็นไปได้ของการส่งเสริมการขายผลิตภัณฑ์ของพวกเขา และพวกเขาได้ไปหาเจสซี่
โอเว็น ณ หมู่บ้านโอลิมปิค และนำเสนอเขาด้วยรองเท้าพิเศษออกแบบโดยตัวเขาเอง เจสซี่ โอเว็นประหลาดใจกับรองเท้าเดือยแหลม เขากล่าวว่าเขาควรจะใส่รองเท้านี้หรือไม่ใส่ในขณะที่แข่งขัน ในที่สุดเขาได้ใส่รองเท้าของ
อดอล์ฟ แดสเล่อร์ และชนะเหรียญทอง และกลายเป็นนักกีฬายิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งภายในประวัติศาสตร์ เจสซี่ โอเว็นได้ถูกจดจำอยู่เสมอเป็นไอคอนระหว่างประเทศของความภูมิใจและความอุตสาหะ และอดอล์ฟ แดสเลอร์ได้ถูกรู้จักตลอดกาลเป็นบุคคลที่ไม่ยอมให้อุดมการณ์นาซีเข้ามาภายในวิถีทางของความพยายามทางการตลาดของเขา ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง โรงงานของอดอล์ฟ แดสเล่อร์ ได้ถูกใช้เพื่อการผลิตอาวุธต่อสู้รถถัง และรูดอล์ฟ
แดสเล่อร์ ได้ถูกเกณฑ์เป็นทหาร ในขณะที่อดอล์ฟอยู่บ้าน ภายหลังจาก
รูดอล์ฟกลับจากสงคราม โรงงานของพวกเขาเกือบจะถูกทำลายเมื่อ ค.ศ 1945 โดยกองกำลังอเมริกา แต่ได้ถูกช่วยไว้เมื่อภรรยาของอดอล์ฟได้ชักจูงทหารอเมริกันว่าบริษัทสนใจภายในการผลิตรองเท้าเท่านั้น ผลตามมากองกำลังยึดครองอเมริกันได้กลายเป็นลูกค้าที่สำคัญของรองเท้าพี่น้องแดสเล่อร์
เราเริ่มต้นภายในห้องซักผ้าและยึดครองโลก และระหว่างกลางเราทำคะแนนได้มาก และบางครั้งต้องดิ้นรนที่จะบรรลุเป้าหมายของเรา เราทำดีที่สุดเพื่อสิ่งดีที่สุด เราได้ปรับปรุงและเจริญเติบโต การมองข้างหน้าไปสู่อนาคต การจดจำอยู่เสมอว่าเรามาจากที่ไหน นี่คือเรื่องราวของเรา
อดอล์ฟ แดสเล่อร์ มีความสนใจอย่างเข้มแข็งต่อกีฬา และไม่ใช่แค่กีฬาอย่างเดียว สกี ฟุตบอล ซอคเกอร์ และมวย เป็นเพียงไม่กี่อย่างของความสนใจของเขา เนื่องจากเขารู้ว่ากีฬาเป็นสิ่งที่ดีมาก เขารู่ว่ากีฬาทุกอย่างแตกต่างกัน และนักกีฬาจะเผชิญกับความยุ่งยาก เพราะว่ารองเท้าคู่เดียวกันได้ถูกใช้ภายในกีฬาที่แตกต่างกัน นั่นคือตรงที่กระบวนการคิดของเขาได้เริ่มต้นที่จะผลิตรองเท้ากีฬาที่สามารถปรับปรุงสมรรถนะของนักกีฬา
เมื่อปลาย ค.ศ 1949 ทั้งสองพี่น้องได้ทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา
อดอล์ฟ แดสเล่อร์ ได้สร้างอดิดาส และรูดอล์ฟ แดสเล่อร์ ได้สร้างพูม่าที่ได้กลายเป็นคู่แข่งขัน
เราเชื่อหรือไม่ตราสินค้ารองเท้าผ้าใบใหญ่ที่สุดสองรายภายในโลก อดิดาส และพูมา ได้กลายเป็นการแข่งขันของพี่น้อง เนื่องจากการทะเลาะกันเล็กน้อยระหว่างพี่น้อง พี่ชายได้แยกออกเมื่อ ค.ศ 1947 ภายหลังความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาได้แตกหักลง ด้วยรูดอล์ฟ แดสเล่อร์ สร้างบริษัทใหม่ที่เขาเรียกว่ารูดา ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นพูมา พูมาและอดิดาส ได้เข้าสู่ธุรกิจที่แข่งขันอย่างรุนแรงและขมขื่นภายหลังการแยกออก ที่จริงแล้วเมืองแฮร์โซเกเนารัชได้ถูกแบ่งแยกด้วยเรื่องนี้ การนำไปสู่ชื่อเล่นว่า “เมืองแห่งการก้มคอ” บุคคลก้มลงดูผู้แปลกหน้าใส่รองเท้าใคร แม้แต่สโมสรฟุตบอลลสองแห่งได้ถูกแบ่งระหว่าง
พูมาและอดีดาสด้วย
อาดิดาสและพูมา ก่อตั้งโดยพี่น้องที่บาดหมางกัน ได้เลิกความคับข้องใจมา
ยาวนานกว่า 60 ปี ด้วยการเล่นฟุตบอลล ณ บ้านเกิดแฮร์โซเกเนารัชของพวกเขา
ที่จะเป็นวันสันติภาพระหว่างประเทศ ด้วยการมีส่วนร่วมของซีอีโอและบุคคลของอดีดาสและพูมาภายในทีมผสมกัน สร้างวันประจำปีของการหยุดยิงและความไม่รุนแรงทั่วโลกด้วยการรวมกันครั้งแรก นับตั้งแต่อดอล์ฟและรูดอล์ฟ ได้แยกจากกันเมื่อ ค.ศ 1948 สองพี่น้องไม่ได้พูดกันเลย จนพวกเขาได้เสียชีวิต และนั่นคือความน่าเสียดาย เราคือบริษัทมหาชน และเรามุ่งธุรกิจของเราเองอย่างมาก แต่ในขณะนี้ความคิดที่จะรวมกันและเล่นฟุตบอลด้วยกันภายในชื่อของสันติภาพ
นักฟุตบอล เปเล่แห่งบราซิล ได้ใส่รองเท้าพูมาเภายในฟุตบอลโลกรอบสุดท้าย 1970 และนักว่ายน้ำ มารค สปิทซ์ ได้ถือคู่รองเท้าอาดิดาส กาเซล ภายในการฉลองเหรียญทองโอลิมปิค 1972 ของเขา
ภายในการเเข่งขันฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายเมื่อ 1970 เปเลได้หยุดกรรมการด้วยการขอครั้งที่สองที่จะผูกเชือกรองเท้าของเขา และจากนั้นได้คุกเข่าลง
ทำให้ผู้ชมโทรทัศน์หลายล้านคนมองเห็นภาพใกล้รองเท้าพูมาของเขา
มารค สปิตซ ์นักว่ายน้ำอเมริกัน ได้ชัยชนะเหรียญทองเจ็ดเหรียญภายในโอลิมปิค 1972 เมื่อเขาได้ถููดติดต่อจากอดีดาสภายในหมู่บ้านโอลิมปิคของ
มินิค โดยลูกชายของอดอล์ฟ แดสเล่อร์ ฮอรสท์ แดสเล่อร์ เขาได้ขอให้มาร์ค สปิตซ์ ใส่รองเท้าอดีดาส ณ การฉลองเหรียญ ปัญหาอย่างเดียวเท่านั้คือ มันอาจจะคลุมด้วยกางเกงวอร์มขายาวหลวมที่นักว่ายน้ำใส่ เขาได้บอกมาร์ค สปิตซ์ ว่า เขาควรจะถือรองเท้าภายในมือของเขา มาร์ค สปิต์ซ ได้สร้างความตื่นเต้นความศรัทธาของฮอรสท์ แดสเลอร์ด้วยการชูรองเท้าอดิดาส กาเซล เมื่อเขาได้โบกมือต่อฝูงชน
แม้ว่าการผลิตของสองบริษัทส่วนใหญ่ย้ายไปสู่ประเทศต้นทุนต่ำนานมาแล้ว รองเท้าทำด้วยมือแก่บุคคลที่มีชื่อเสียง เช่น เดวิด เบคแฮม ยังคงถูกผลิตภายในเยอรมัน
พวกเขาทั้งสองเคยเป็นเจ้าของโรงงานร่วมกัน ณ ที่นี่ พวกเขาได้ผลิตรองเท้ากีฬาและแม้แต่จัดหารองเท้าแก่เจสซี่ โอเว็น ผู้ชนะเหรียญทองโอลิมปิค เมื่อ ค.ศ 1948 ธุรกิจได้แยกออกจากกัน ต้นกำเนิดของการแยกกันระหว่างรูดอล์ฟและอดอล์ฟยากที่จะระบุ แต่การโจมตีทิ้งระเบิดของพันธมิตรบนแฮร์โซเกเนาราช เมื่อ ค.ศ 1943 ได้แสดงความตึงเครียดมากขึ้น อดอล์ฟและภรรยาของเขาได้ปีนลงไปที่หลุมหลบภัยที่รูดอล์ฟและภรรยาของเขาหลบภัยอยู่แล้ว
“ไอ้สกปรกกลับมาอีกครั้ง” อดอล์ฟ พูด การอ้างถึงเครื่องบินรบพันธมิตรอย่างขัดเจน รูดอล์ฟถูกชักจูงว่าน้องชายของเขาหมายถึงเขาและครอบครัวของเขา

Cr : รศ สมยศ นาวีการ