ปีใหม่เศรษฐกิจไทยน่าจะฟื้นตัว
สบาย สบาย สไตล์เกษม
เกษม อัชฌาสัย
ปีใหม่เศรษฐกิจไทยน่าจะฟื้นตัว
สวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับ
คนไทยเราเฉลิมฉลองปีใหม่กันไปแล้วตามฐานะครับ ใครที่มีงานมีการทำเป็นหลักแหล่งมั่นคงอยู่ก็ฉลองกันอย่างสำเริงสำราญเต็มที่
ใครที่มีมั่ง-ไม่มีมั่ง คือไม่มีรายได้ต่อเนื่องมั่นคง ก็ฉลองกันอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว อย่างที่บ้านผม
จะให้หรูหรา อย่างพวกที่ยกขบวนไปฉลองที่เวียดนาม ที่เกาหลีใต้ หรือญี่ปุ่น ฯลฯ ไม่ได้หรอกครับ
แต่ที่แน่ๆ ก็คือ การฉลองนี้มีขึ้น ท่ามกลางภาวะที่ย่ำแย่ทางเศรษฐกิจ ดูได้จากราคาข้าวของที่ซื้อมาทำอาหารฉลอง เช่นของในครัว ได้แก่พริก หอม กระเทียม เนื้อสัตว์ ฯลฯ บางอย่างขึ้นไปถึงร้อยละ ๕๐ ทีเดียว….เชื่อไหมเล่า
แม่ค้าแม่ขายที่ทำอาหารขาย ก็บ่นกันอู้สิครับ เพราะต้นทุนสูง ถ้าจะขายให้ได้กำไรหน่อย ก็จะต้องลดเครื่องปรุงลง อาหารก็ไม่อร่อย คนก็ไม่ซื้อกิน
แถวบ้านผมบางราย ต้องเลิกกิจการไป หันไปเก็บขยะขาย
“บาบู”ยังบ่นเลยครับ ว่าตอนนี้ไม่ค่อยมีลูกค้า เห็นทีจะต้องกลับอินเดีย ผมก็ได้แต่ร้องว่า”ฮัดช่า” अच्छा แปลว่า ใช่เลย
แต่ทุกวันนี้ เศรษฐกิจไทยยังไม่ย่ำแย่ชนิดที่เลวร้ายเสียทีเดียว
แม้ข้าวของจะแพง สินค้าแต่ละตัวยังไม่ขาดแคลน ยังไม่เดือดร้อนกันมาก เช่นที่เคยเกิดขึ้นในศรีลังกา แม้บ้านเราราคาเชื้อเพลิงขึ้นไปเรื่อยๆ
ไม่เช่นนั้น จลาจลไปแล้ว
นี่แสดงว่าเศรษฐกิจโดยรวมของไทย ยังพอขยับขยายไปได้ โดยอัตโนมัติ ในเมื่อทุกคนต้องกินต้องใช้ เศรษฐกิจยังหมุนเวียน พอให้เกิดกำลังผลิต เกิดกำลังซื้อ แม้จะฝืดเคือง ไม่คล่องตัวเหมือนปกติ
แต่การการขูดรีดทางเศรษฐกิจ โดยถูกต้องตามกฎหมายด้วยการ”ผูกขาด”ของกลุ่มทุน ก็ยังเดินหน้าต่อไปอย่างแนบเนียน รัฐบาลรู้ดี….แต่เฉยเมย
เพราะผลประโยชน์ค้ำกระบาลอยู่
หลายย่อหน้าที่ผมเขียนมานี้ ล้วนจากความประสบการณ์และ”อคติ”ส่วนตัวของผมทั้งสิ้นครับ
ท่านผู้อ่านไม่ต้องเชื่อก็ได้
ต่อไปนี้ จะเขียนถึงสภาวะเศรษฐกิจกว้างๆ เท่าที่รวบรวมมาได้ครับ
หนึ่งปีที่ผ่านมาเศรษฐกิจโลกตกอยู่ในความยากลำบาก สภาวะเงินเฟ้อที่ทวีทับถมในทุกรอบ ๑๐ ปี เซาะกร่อนการใช้จ่ายหลังการ”ล็อกดาวน์”ที่เกิดจากการแพร่ระบาดของโควิด ผลักดันให้ทุก”ธนาคารกลาง”ในโลก ต้องขึ้นดอกเบี้ยการปล่อยกู้ ให้อยู่ในภาวะที่สามารถควบคุมได้
การรณรงค์แก้ปัญหาข้าวของขึ้นราคาพอจะจัดการได้บ้าง แต่ในปีนี้ ๒๕๖๖ ยังคงน่าเป็นห่วง
นักเศรษฐศาสตร์ด้านการเงินการคลังบางคนบอกว่าเศรษฐกิจโลกจะเผชิญกับภาวะถดถอย จากดอกเบี้ยที่ขึ้นสูง
แต่บางคนก็ไม่เห็นด้วยกับทัศนะที่ว่าเศรษฐกิจโลกจะถดถอย (จาก”การประกอบการ”ซึ่งขยาดต่อภาวะดอกเบี้ยสูง) แต่คาดว่าเศรษฐกิจโลกยังจะเติบโต แต่ในอัตราที่ลดลง
เมื่อหกเดือนที่แล้ว ไอเอ็มเอฟ หรือกองทุนการเงินระหว่างประเทศ พยากรณ์ว่าการเติบโตของเศรษฐกิจโลกจะตกไปที่ ๒.๗ เปอร์เซ็นต์ในปี ๒๕๖๖ (นับแต่ปี ๒๕๔๔)ทั้งนี้ ไม่นับรวมถึงผลกระทบ ที่จะเกิดจากภาวะวิกฤติการเงินการคลังระดับโลกและการแพร่ระบาดของโควิด
นั่นก็หมายความว่าเศรษฐกิจโลกจะตกลงไปต่ำกว่า ๒.๗ เปอร์เซ็นต์ แต่จะเท่าไร ไม่มีใครคาดหมายได้
ถามว่า ไทยจะได้รับผลกระทบอย่างไร จากฉากทัศน์(scenery)ดังกล่าว ผมตอบเองไม่ได้หรอกครับ
ธนาคารโลกเท่านั้นที่ให้คำตอบได้
แปลกไหมครับที่ธนาคารโลกพยากรณ์ว่าเศรษฐกิจไทยจะเติบโตที่ ๓.๔ เปอร์เซ็นต์ในปี ๒๕๖๖ ขึ้นไปสูงกว่า ที่ ๒.๙ เปอร์เซ็นต์ ตามที่พยากรณ์ไว้เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา
ผมว่าเป็นข่าวดีสำหรับเมืองไทยมากๆ ครับ
เหตุผลที่เติบโตได้เกิดจากสองประการคือ ๑ พลังการบริโภคที่แรงขึ้น หมายถึงการจับจ่ายใช้สอยที่มากขึ้นและ ๒ การส่งออกที่เพิ่มขึ้น
ขณะเดียวกันอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่ตั้งท่าจะฟื้นตัวจากการเปิดประเทศรับนักท่องเที่ยวจะมีส่วนช่วยได้อย่างมาก
ปัญหาก็คือ ไทยเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่า จะควบคุมการแพร่ระบาดของโควิด ที่ทำท่าจะลุกฮือไปทั่วโลกอีก มิให้คุกคามการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของเราได้
ในขณะที่บ้านเรา สามารถคุมไว้ได้แล้ว ในระดับหนึ่งและการแพร่ระบาดมีแนวโน้มที่กำลังจะน้อยลงเรื่อยๆ เพราะคนไทยเรามีระเบียบวินัย ในการป้องกัน”ตนเอง”ในระดับที่”ดีมาก”(ในทัศนะของผม)
วิธีการเดียวที่จะประกันการแพร่ระบาดครั้งใหม่ ที่จะมากับนักท่องเที่ยว ก็ต้องวางมาตรการป้องกันไว้ให้ถี่ถ้วนและรอบคอบเท่านั้น
ครับเขียนไปเขียนมาแล้ว ผมว่าไทยเรายังมีอนาคตสดใสครับ(แม้หลังสุดอัตราเงินเฟ้ออยู่ที่ ๕.๕๕เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า)ในแง่ความเติบโตทางเศรษฐกิจ ที่จะช่วยให้คนไทยทั้งปวง มีงานมีการทำกันถ้วนหน้า มีกินมีใช้ ไม่ต้องอดอยากปากไหม้ เหมือนในหลายประเทศ
รัฐบาลไทยจะเลวจะดีอย่างไรนับเป็นปัญหารองลงมา คือรองจากความสามารถ ในการจัดการบริหาร ให้เกิดความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ
จึงขอให้คนไทยได้พิจารณาเลือกรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพสูงสุด ในการเลือกตั้งคราวต่อไปครับ
